τα μάτια πλυμμήρησαν δάκρυ πικρό
στα χείλια αρλεκίνου χαμόγελο
μίας θλιμένης ευτυχίας
Σε ποία χώρα όνειρου μετανάστης να γίνω
Οδυσσέας την δικία μου Ιθάκη να βρώ
εκεί που της Ελπίδας γάργαρο νέρο αναβλύζει
να πίω....να ξαναγεννηθώ
Χάραξες την λέξη Ελπίδα
σε κοιτώ και χάνομαι
στών ψιθύρων μου τη σιωπή
κραυγή στην ψυχή φωνάζει
Ελπίδα...Αναζητώ
Κρίστια Παντελή
Κρίστια Παντελή