Παρασκευή 18 Ιουνίου 2010

ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ ΡΟΔΑΥΓΗ



Απόψε σίγησε ο ουρανός ,όλα τα αστέρια κοιμήθηκαν
Και έμεινε μονάχα ένα άγρυπνο
Το δικό μας..
Βλέπω στα μάτια σου τι δικιά μου ψυχή
Άπλωσα το χέρι , απαλό το άγγιγμα στο μάγουλο
Τι κ΄αν μας πρόδωσαν τα όνειρα
Εμείς προχωράμε .. μονοπάτι χαράζουμε
Και προχωράμε ,να αναζητήσουμε καινούργια όνειρα
Με κοιτάς και αχνά οι ψίθυροι ταξιδεύουν στα χείλια σου
Δώσμου την καρδιά σου να μάθω ν’ αγαπώ μου ψιθυρίζεις
Μαγεμένο  των ματιών μου το βλέμμα σε αγκαλιάζει
Και βρεθήκαμε συνταξιδιώτες στων ψυχών μας τις σιωπές
Χάραξε της καρδιάς η ροδαυγή  ...οι ανάσες έγιναν ελπίδες
Η λογική χάνετε εξανεμίζετε  στης παράνοιας τον ξέφρενο χορό
και σε κερνά μεθυστικό του έρωτα νέκταρ.
Σειρήνων μελωδίες έρωτα  πλανεύτρες, παρασέρνουν,  πλανεύουν
Δώσε μου μια στάλα απ’ την ψυχή σου να δροσιστώ... 
καυτό του έρωτα το χάδι
Κράτησε με απ΄ το χέρι  να ανέβουμε,
 τ΄ αστέρια να κατακτήσουμε το φεγγάρι
Απόψε σίγησε ο ουρανός ,
 όλα τ΄ αστέρια αποκοιμήθηκαν χαμογελώντας στην νυχτιά
Και έμεινε  μονάχα ένα άγρυπνο
Το δικό μας ... και φύτρωσε εκεί η ελπίδα
Ψιθύρισα το όνομα σου .. 
έκλεισα στα μάτια και αποκοιμήθηκα στης ψυχής σου την αγκαλιά...



                                                               Κρίστια Παντελή