Σάββατο 18 Σεπτεμβρίου 2010

ΠΛΑΝΕΥΤΡΑ ΣΙΩΠΗ

Πλάνεψε η σιωπή την νύχτα
κι' σκέψη στη γωνιά του φεγγαριού
καταφύγιο ψάχνει να ξαποστάσει
Τι νάνε άραγε η μοναξιά;
Νάνε ένας κόσμος  πλασμένος για ένα;
Για μένα;
Για σένα;
Η ματιά αγναντεύει τ' αστέρια
Χάσαμε τα κλειδιά και οι ψυχές
κλειδωμένες απ ΄ αγάπη έμειναν
Πλάνεψε η σιωπή την νύχτα
κι' ουρανός , συννέφιασε.... δάκρυσε
Κρύφτηκε το φεγγάρι ....
και αυτός της μοναξιάς του το σκοπό σιγομουρμουρίζει
και έγιναν ένα με τις στάλες τις βροχής το δάκρυ
πιοτό πικρόμελο τα χείλη κερνούν
Πλάνεψε η σιωπή την νύχτα..
Πλανεμένοι και μεις αναζητάμε
αυτό το χέρι που θα κλέψει μια αχτίδα απ' τον ήλιο...
Για μένα......
Για σένα......
Για μας........
                                                         
                      Κρίστια Παντελή