Παρασκευή 9 Ιουλίου 2010

ΚΡΑΥΓΗ


Ανοιχτά παράθυρα μα οι ψυχές κλειστές
Μάτια να σε κοιτάζουν μα το βλέμμα βουβό σκοτεινό
Αγκαλιές ανοιχτές μα σαν σε κλείνουν μέσα
γεμάτες αγκάθια σε ματώνουν
Σας χαρίζω αυτό το κόσμο που φτιάξατε
δεν μπορώ να ζήσω στην ψευτιά που τον ντύσατε
Σωρούς όνειρα έπλασα 
με τόσες ελπίδες να φτερουγίζουν
ΜΑ ΕΣΕΙΣ τα σκοτώσατε
για να πλεύσει ούριος ο άνεμος της υποκρισίας
Σας χαρίζω αυτό τον κόσμο που φτιάξατε
γεμάτο ανάπηρες ψυχές άδειες , κενές , χωρίς συναισθήματα
χαμένες και παραδομένες στο Εγώ στην επιφάνεια στην ύλη
διαγράψετε και κομματιάσετε την ουσία την αλήθεια το φως 
που θα σας λυτρώσει και  πλανεμένες βαδίζετε στο σκοτάδι
Σας χαρίζω αυτό το κόσμο που φτιάξατε
δεν ονειρεύτηκα εγώ ένα  τέτοιον κόσμο


                               Κρίστια Παντελή