Εσύ που το όνειρο πίστεψες και μαγεμένη
το πιοτό του γεύτηκες και μέθυσες
και η μοίρα δόλια, της νύμφες του πόνου στέλνει
χορό δακρύων ξέφρενο
στήν ψύχη χορεύει
Εσύ μοίρα σκλήρη γιατί
σαν μάνα σπαρτιάτισσα την ψυχή
στόν Κιάδα ρίχνεις
ποιό τίμημα σου πληρώνει
Και της χαράς το φώς ποτέ να μην νιώσει
σε ταξίδη θλίψης εισητήριο
μοίρα σκληρή
χωρίς επιστροφή χαρίζεις
Κρίστια Παντελή
το πιοτό του γεύτηκες και μέθυσες
και η μοίρα δόλια, της νύμφες του πόνου στέλνει
χορό δακρύων ξέφρενο
στήν ψύχη χορεύει
Εσύ μοίρα σκλήρη γιατί
σαν μάνα σπαρτιάτισσα την ψυχή
στόν Κιάδα ρίχνεις
ποιό τίμημα σου πληρώνει
Και της χαράς το φώς ποτέ να μην νιώσει
σε ταξίδη θλίψης εισητήριο
μοίρα σκληρή
χωρίς επιστροφή χαρίζεις
Κρίστια Παντελή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου