Απόψε κρύφτηκαν τα αστέρια
και έμεινε το φεγγάρι βουβό
Δάκρυσε η νύχτα από θλίψη
σαν ταξίδεψε στης ψυχής τα γκρεμισμένα όνειρα
Αν μπορούσε μια λαβωμένη ματιά
να ταράξει τα όνειρα μας
Αν μπορούσε της ικεσίας ο σπαραγμός
να μαγέψει την ελπίδα
Αν μπορούσε η ψυχή
να μυρίσει ξανά των λουλουδιών μυρωμένη πνοή
Κι΄αν στις ελπίδας το μονοπάτι βρεθείς , ροδοπέταλα αγάπης μύρισε και τις ψυχής σου την πόρτα άνοιξε το φως για να μπει
Κι΄ απλά ψιθύρισε .... Υπάρχω
Κρίστια Παντελή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου