ΜΑΤΩΜΕΝΑ ΡΟΔΑ

Μονοπάτι σιωπής της ψυχής ο δρόμος
άηχες του πόνου οι κραυγές

και η ψυχή σιωπηλά ματώνει

στα χείλη χαμόγελο χαμένων ονείρων ζωγραφίζει

Της μοίρας το στρατί διαβαίνω 

ταξιδευτής μοναχικός, αγκάθια αγγίζω και ματώνω

ρόδα μυρίζω και η ψυχή ανασάνει 
και προχωρεί και ματώνει 

και προχωρεί και ελπίζει

 Κρίστια Παντελή