ΘΕΛΩ...

Και συ, χαμένος οδοιπόρος

στα σκοτεινά μονοπάτια της ζωής πορεύεσαι

Θεατής μοναχικός παρακολουθείς,

σκέψεις και συναισθήματα ξεσπούν

κατασπαράζουν ανελέητα το μέσα σου

Καρτερικά υπομένεις ετούτο το τιτάνιο αγώνα,

μια μικρή προσευχή,μια ικεσία βουβή ... “Θέλω...”

Θέλω, ν' ανταμώσω της ζωής την ροδαυγή...

Θέλω, να λουστώ στα χρώματα της,

μακρυά απ' το μίζερο παγερό της σκοτάδι

Θέλω, να είμαι και πάλι εγώ...

Θέλω, να ξεδιψάσω την διψασμένη ψυχή μου,

να πιω αγάπης γάργαρο νερό μιας ψυχής σιμά μου,

Σιμά μου...

Να της ψυχής ψυχή μου ...

Θέλω, να ξυπνήσουν τα όνειρα μου

που αποκαμωμένα λούφαξαν στο μαύρο σκοτάδι

Θέλω, θέλω να ζήσω,

μα ο δρόμος μακρύς και η πάλη θεριέυει μέσα μου..

Μα θα νικήσω ... οδοιπόρος θριαμβευτής

Θέλω να ζήσω, γιατί ακόμη έχω ψυχή

Θέλω....

Κρίστια Παντελή